Mijn eerste ziekenhuisbevalling

Mijn eerste bevalling was alles behalve een natuurlijke thuisgeboorte. Ik belandde in het ziekenhuis (uit vrije wil) met een ruggenprik en baarde mijn dochter op mijn rug op een bed. En toch was ik mega positief. Het hele verhaal schreef ik op en ik noemde het: ‘Positief bevallen in het ziekenhuis’. Ik was blij met de keuze om naar het ziekenhuis te gaan, ookal gooide ik daarmee al mijn plannen overboord. Ik vond het raar maar niet onlogisch dat ik een uur moest wachten om te mogen persen. Dat soort dingen. Het is goed dat ik het ervaren heb als iets krachtigs en me niet teveel heb laten afleiden.

Nu wil ik het anders

Nu denk ik daar anders over. Nee, ik ben nog steeds tevreden dat ik tóen zo tevreden was. Toch zou ik het nu toch echt heel (héél) graag anders willen. Zo medisch als mijn eerste bevalling was (ruggenprik, wee-opwekkers, aan de ctg, niet meer mogen lopen, ‘dingetje’ in hoofd van baby gedraaid) zo niet-medisch zie ik aankomende bevalling voor me. En geloof me, ik vaar mee op de wind. Wanneer het toch anders moet om de gezondheid van ons beiden te kunnen waarborgen, dan ga ik daar uiteraard in mee. Wel vind ik het belangrijk dat mij altijd wordt uitgelegd waarom iets moet. Uiteraard als er tijd is en geen directe nood is. Daardoor kan ik (of mijn man) bij elke interventie opnieuw toestemming geven.

Een natuurlijke thuisgeboorte visualiseren

Om mijn ultieme natuurlijke thuisgeboorte voor te bereiden probeer ik heel vaak te visualiseren hoe het eruit gaat zien. Ik zie mezelf in mijn eigen huis een beetje ronddwalen, weeën opvangend. Er staat zacht licht aan en er branden kaarsjes. Ik heb mijn koptelefoon op met muziek of affirmaties. Een bevalbad staat klaar en daar zie ik mezelf in zitten, koud washandje op mijn voorhoofd en een beker kokoswater met een rietje binnen handbereik.

Bevalplan

Om dit plan concreet te krijgen heb ik een bevalplan geschreven. Zo denk ik dat ik mezelf het beste kan voorbereiden en alvast kan nadenken over wat ik belangrijk vind rondom de bevalling en na de geboorte van onze baby. Een positieve geboorte-ervaring gaat je helpen een goede start te maken met je kleintje. In mijn geval heel belangrijk want ik vond de kraamweek maar aanpoten en gedoe met borstvoeding die niet liep, een dysforisch toeschietreflex en veel te veel onrust. Ik gun mezelf en onze baby een rustige start zodat we elkaar goed leren kennen en er een ontspannen sfeer is om met elkaar die eerste weken in te gaan.

Inspiratie en informatie

Ik heb een aantal boeken en tijdschriften gelezen rondom ‘natuurlijk bevallen’ en de informatie daarin was voor mij grotendeels nieuw. Dat vind ik eigenlijk best vreemd want waarom worden niet al onze bevallingen vanuit deze visie besproken? Het is soms best even zoeken naar ‘natuurlijke verloskundigen’. Zeker als je een medische zwangerschap (waarin je onder begeleiding van een gynaecoloog loopt) hebt is het moeilijk om daarin je eigen weg te volgen. Dit betekent dus niet dat dit niet kan en het betekent óók niet dat alles wat medisch is per definitie verkeerd is.

Vrije geboorte

Ik werd heel erg enthousiast van het boek Vrije Geboorte, deze zag je waarschijnlijk al tussen mijn tips staan maar ik deel het gewoon nog maar eens. Misschien heb jij er ook wat aan!

In deel twee van deze minireeks deel ik mijn bevalplan. Heb jij een bevalplan geschreven voor de geboorte van je kindje?