Follow:
Het leven met baby

#8 Rapley Baby!

‘Je moet niet zeuren als ze straks stikt.’ Ja, echt. Deze opmerking kreeg ik naar m’n kop geslingerd. We hebben er geen ruzie om gekregen, maar inmiddels zijn we het met elkaar eens dat we het oneens zijn. Agree to disagree. Het bracht me wel op het idee om er wat over te schrijven.

Fiep krijgt groente en fruit sinds ze ongeveer zes maanden is. Wij hebben besloten dat we dat op de Rapley-methode willen aanbieden. Op Instagram (Fiep’s bordje) laat ik bijna elke dag wel een maaltijd zien die ze voorgeschoteld krijgt. Omdat ik er leuke vragen over heb gekregen (en iedere dag weer krijg) maar ook omdat ik het leuk vind om het te delen: bij deze. Laten we overigens wel voorop stellen dat ik geen expert ben. Fiep is mijn eerste en enige proefkonijn. Ze doet het goed, dus ik ben fan.

Fiep 6,5 maand

Toen Fiep vier maanden oud was mocht ze van het consultatiebureau gaan eten. Ik schrok me een hoedje. Ze leek me nog zo klein! Tot dat moment had ze alleen borstvoeding gehad en voor mijn gevoel liep dat pas net een beetje (borstvoeding, een heel ander verhaal, daar zal ik ook eens over schrijven). Moesten we dan nu al andere dingen gaan geven? Volgens hen was het goed om bijvoorbeeld allergieën te voorkomen. Ergens in mijn hoofd vol newborn-informatie wist ik dat er ook theorieën zijn die zeggen dat je pas met zes maanden moet beginnen met ander voedsel dan melk. Gelukkig zei de arts dat ik het helemaal zelf mocht weten en dat ze erop vertrouwde dat we er samen wel uitkwamen. Pluim voor die opmerking, een nieuwe moeder hoort al genoeg tegenstrijdige adviezen. Uiteindelijk ben ik gegaan voor een middenweg richting de zes maanden. Babydarmen zouden nog niet klaar zijn voor andere voeding tot zes maanden, en de ijzervoorraad is nog prima op peil. Pas na die zes maanden zou bijvoeding noodzakelijk(er) worden.

We kozen voor de Rapley-methode. Borstvoeding blijft tot 1 jaar de hoofdvoeding, had ik gelezen, dus dit hoeft allemaal nog niet zo veel en uitgebreid. Met name het ‘alles mag en alles kan’ principe dat bij deze methode hoort spreekt mij aan. Het idee is dat je alles in pure vorm aanbiedt. Dus een stronk broccoli (gekookt) en een stuk komkommer, een halve nectarine, wat je wilt. Ik vond dat vooral makkelijk klinken: nog minder werk! Daar kwam natuurlijk de aap uit de mouw: alles wordt vies. Maar echt ALLES. Dus je hebt na het eten poetswerk. Maar, dat moet met een baby sowieso, dus eigenlijk vind ik het nog steeds makkelijk.

Fiep kreeg geloof ik als eerste een stuk broccoli en daarna banaan. Ik heb gewoon het schema aangehouden van de Borstvoeding.com site (inmiddels als richtlijn, elk schema geeft weer wat anders aan). Er staat bijvoorbeeld dat je aardbei pas veel later mag geven (vanaf 1 jaar) maar dat had ze inmiddels al gehad en dat ging prima. Ik denk omdat er kans is op een allergische reactie bij bijvoorbeeld aardbei en kiwi.

In het begin kreeg ze echt niets binnen. Ze likte er wat aan, beet erop en spuugde het weer uit. Ongeveer de hele broccoli lag op de grond. Dit ging een tijdje zo door. Ik heb geen rekening gehouden met smaak ‘introduceren’, ik heb altijd direct gegeven wat wij ook eten. Dus de ene dag was dat bloemkool, daarna sperzieboontjes, gewoon wat wij aten. Brood sneed ik bijvoorbeeld in drie repen, omdat ik het zonde vond dat er steeds een hele boterham op de grond belandde.

Toen kwam er ineens zo’n omslag na een week of twee. Langzaam maar zeker zag ik stukjes eten terug in haar luier. Totaal onaangeraakt, dus niet verteerd. Maar toch, het zat aan de andere kant van haar lichaam. Bonus! En: HET STONK! Nou dan weet je het zeker. Borstvoedingspoep stonk niet. Deze poep. WAUW. Wat een lucht. Hoe meer er verteerd wordt, hoe meer het gaat ruiken. Be prepared.

Ergens rond zeven maanden at ze ineens een halve nectarine op. Dan zat ik echt te zoeken waar hij was gebleven maar vond ik alleen hele kleine stukjes schil op haar slab/benen/armen en de grond. Dat was het moment dat ik meer ging aanbieden. Ze eet toch wel wat ze zelf wil en geeft aan dat het genoeg is doordat ze stopt met eten of zelfs gaat zeuren. Fiep krijgt daarnaast nog borstvoeding dus ze kan altijd inhalen mocht ze te weinig hebben gehad. Volgens mij kun je met kunstvoeding gewoon water en slappe thee bijgeven, omdat er aan kunstvoeding wel een limiet zit. Hiervoor kun je het best even deze site raadplegen. Daar staat echt alles over het hoe en wat van de Rapley methode.

Ik krijg er best veel vragen over. Met name het gedeelte ‘verslikken/bang dat ze stikken’. Dat weerhoudt mensen ervan om het te proberen. Dat snap ik heel goed. Ik heb geleerd dat ze zichzelf altijd redt. In de eerste twee weken heb ik nog wel eens met grote ogen en een tien keer zo snel kloppend hart zitten kijken of het wel goed ging. Derko was daarin nog wel relaxter. Die zei dan: laat het haar nou even zelf oplossen. En dat deed ze dus. Baby’s hebben een heel goed ontwikkeld kokhalsreflex (uit bescherming!) waardoor ze dus regelmatig enge gezichten trekken en enorm moeten kokhalzen. Dat is juist goed! Zo werken ze er zelf weer uit wat teveel is of te groot. Zolang ze zelf kokhalst of hoest: niets doen. Even wachten. Als je ingrijpt onderdruk je de natuurlijke prikkel om het zelf op te lossen. En echt waar, het komt goed. Geef jezelf de opdracht om écht even te wachten. Vaak ging ze zelfs lachen zodra het stuk er triomfantelijk weer uit kwam. En ja, je schrikt! Maar ze doet het inmiddels nooit meer. En dan zijn we pas twee maanden verder. Het is wel belangrijk dat je erbij blijft zitten. Zeker in het begin. Het is heerlijk: de vrijheid van het zelf eten. Je kunt zelf ook gewoon je brood eten. Gezellig zo samen aan tafel.

Het is belangrijk dat je baby goed rechtop kan zitten (met hulp, dat is prima). Daarom bouwen we haar goed in met een kussentje. Als ze half liggen kunnen ze niet goed zelf het eten ‘terug halen’ wat ze niet door kunnen slikken. Een kinderstoel is dus wel noodzakelijk. Wij hebben twee kinderstoelen (lekker decadent). Een mooie die we niet gebruiken (de Stokke Tripp Trapp) en de vijftien euro IKEA kinderstoel die we in deze fase volop gebruiken. En allemaal omdat het tafelblad van Stokke nog best prijzig is en je die wel echt nodig hebt als je gaat Rapley-en. Alhoewel, we hebben ook zo’n placemat voor op tafel, dat gaat binnenkort ook wel goed werken. Al ga ik misschien toch eens kijken of er nog een grotere versie van bestaat. Onze tafel is van hout en onbewerkt, het is toch een beetje jammer dat hij langzaam rood en groen kleurt. Voor nu functioneert de plastic stoel ook prima en hij is makkelijk mee te nemen op vakantie.

Ben je benieuwd? Ga het gewoon eens proberen. Schrik niet van de enorme troep (in het begin) en schrik ook niet hoe weinig ze eten. Dat gaat echt in rap tempo beter. Het is zo leuk en grappig!

Wil je de echte ins-en-outs weten over deze methode dan raad ik je aan om gewoon eens even internet af te speuren. Er is best veel over geschreven. Wij gebruiken zelf dit voedselschema en hebben veel informatie gelezen in dit artikel.

Fiep is nu acht maanden en mag langzaam steeds meer op haar bordje. Overigens heeft ze helemaal geen bordje, die zou ze alleen maar op de grond kunnen gooien. Als je nog graag iets wilt weten of je bent benieuwd hoe wij het aanpakken: vraag maar raak. Ik vind het leuk om erover te delen.

Fieps Favorite Food:

  • Avocado
  • Aardbei
  • Banaan
  • Broodje Pindakaas
  • Kaas

Fieps om-te-kotsen-haal-het-bij-me-weg-voedsel:

  • Fiep lust alles.
Share on
Previous Post Next Post

You may also like

8 Comments

  • Reply De eerste hapjes! - MOMOFTHEREBELS

    […] een blad die je makkelijk eraan en eraf kunt schuiven. Mamalotje.nl schreef laatst een mooie blog over de rapley methode, dus mocht je er meer over willen lezen zou ik even een kijkje nemen […]

    26 september 2018 at 19:21
    • Reply Mamalotje

      Lief!

      26 september 2018 at 21:24
  • Reply Anoniem

    Wat een duidelijke blog! Ik wil, als mijn kleine er straks gezond en wel is én natuurlijk wat ouder is, ook graag met Rapley leren eten, dankje voor je info!

    26 september 2018 at 21:22
    • Reply Mamalotje

      Dankjewel en heel graag gedaan!

      26 september 2018 at 21:24
  • Reply Eef Kookt Zo - De eerste babyhapjes van Lotte | Eef Kookt Zo

    […] Er zijn overigens meerdere methodes om je baby te voeden (voor ik de moedermaffia op mijn dak krijg 😉 ). Wij zijn voor gepureerde hapjes gegaan en bieden inmiddels steeds vaker ook stukjes aan zoals fruit en (gekookte) groenten. Maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en een bekende daarvan is de Rapley-methode. Kort door de bocht: hierbij bied je direct stukjes aan i.p.v. gepureerde hapjes. Mocht je daar meer over willen lezen kijk dan even bij de moeder van Fiep, haar naam is Lotte (leuke naam ;-)) en zij heeft op haar blog een artikel geschreven over haar ervaring met Rapley. […]

    22 oktober 2018 at 06:31
    • Reply Mamalotje

      Lief!!!

      22 oktober 2018 at 09:56
  • Reply M A M A L O T J E - Wat eet een dreumes? - M A M A L O T J E

    […] leuk onderwerp. Wat eet een dreumes? Fiep is nu één jaar en negen maanden. Ze is opgevoed met het Rapley principe. Dat betekend dat ze altijd al haar eten in grote stukken heeft gekregen. We hebben nooit echt iets […]

    12 juli 2019 at 10:02
  • Reply M A M A L O T J E - Babygadgets door Stokke - M A M A L O T J E

    […] Omdat een gewone kussenset in het begin vaak nog niet genoeg ondersteuning bied hebben wij een tijdje lopen hannessen met een andere goedkope kinderstoel. Hoe wij dat destijds hebben opgelost beschreef ik in een blog. Daarover lees je meer in deze blog over het geven van hapjes in de rapleystijl. […]

    11 mei 2020 at 15:08
  • Leave a Reply